به نام خدا
بنیآدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
مؤسسه اسلامی زنان ایران با ابتکار و تلاش بانویی دغدغهمند و فعال اجتماعی، اعظم طالقانی، بنیان نهاده شد؛ شخصیتی که همواره توجه ویژهای به عدالت اجتماعی، ارتقای موقعیت زنان، و توانمندسازی گروههای کمتر برخوردار داشت.
طالقانی در دوران زندان در رژیم پهلوی به این درک رسید که پیشرفت و استقلال زنان نیازمند آگاهی، آموزش و خوداتکایی است. پس از آزادی در سال ۱۳۵۷ و همزمان با پیروزی انقلاب، برای مدت کوتاهی مسئولیت سازمان زنان را که از پیش از انقلاب فعال بود، پذیرفت. در این دوره با سفر به شهرهای مختلف و تعامل با بانوان فعال، زمینههایی برای ارتقای آگاهی و مشارکت اجتماعی زنان فراهم آورد.
با گذشت زمان و بهدلیل تفاوت دیدگاهها، از ادامه همکاری با آن نهاد کنارهگیری کرد و تصمیم گرفت مؤسسهای مستقل و مردمی، با تکیه بر ارزشهای انسانی و اجتماعی، پایهگذاری کند. به پشتوانه ارتباطات گسترده در سطح کشور، فعالیتهایی چون اردوهای آموزشی-فرهنگی، دورههای توانمندسازی و کلاسهای متنوع در زمینههای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و دینی راهاندازی شد.
با وجود چالشهای قانونی و اجرایی، تلاشهای مستمر برای دریافت مجوز رسمی به نتیجه رسید و مؤسسه اسلامی زنان در سال 1362 به طور رسمی آغاز به کار کرد.
عملکرد مؤسسه اسلامی زنان ایران از گذشته تا حال
این مؤسسه در سال ۱۳۷۸ (۲۰۰۰ میلادی) موفق به کسب مقام مشورتی خاص از شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد (ECOSOC) شد. عملکرد این نهاد را در بیش از چهار دهه میتوان به سه دوره زیر تقسیم کرد:
1. ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲: دوره فعالیتهای غیررسمی و مردمی در پیروزی انقلاب اسلامی.
2. از ۱۳۶۲ به بعد: آغاز فعالیت رسمی و نظاممند پس از ثبت قانونی مؤسسه.
3. دهههای ۱۳۷۰ به بعد: گسترش فعالیتها و تعامل با نهادهای داخلی و بینالمللی، مشارکت در کنفرانسهای جهانی زنان و توسعه پروژههای متنوع اجتماعی، فرهنگی و محیطزیستی.
اهداف مؤسسه
1. ارتقای آگاهی فرهنگی، اجتماعی، حقوقی، ملی، اقتصادی و محیطزیستی مردم بهویژه زنان، و تلاش برای احقاق حقوق آنان با رفع تبعیضهای جنسیتی.
2. طرح مسائل فرهنگی، اقتصادی، حقوقی، بهداشتی و زیستمحیطی نزد مسئولان و پیگیری اجرای راهکارهای مؤثر برای خانوادهها، بهویژه زنان، کودکان و مردان نیازمند.
3. توانمندسازی خانوادههای اعضا و مراجعهکنندگان در حوزههای مرتبط با اهداف مؤسسه.
حوزههای فعالیت مؤسسه
الف) فعالیتهای ملی
ب) مشارکتهای منطقهای
ج) مشارکتهای بینالمللی
فعالیتهای این مؤسسه پس از درگذشت بانوی فرهیخته، سرکار خانم اعظم طالقانی، برای مدتی متوقف شده بود. با این حال، در سال 1403 و با همت خانواده ایشان و همراهی جمعی از دغدغهمندان و علاقهمندان به حوزه زنان و عدالت اجتماعی، فعالیتهای مؤسسه بار دیگر از سر گرفته شد و وارد مرحلهای نوین از تلاش و تعالی گردید.
بارگزاری خواهد شد
موسسه زنان از سال 1362 به صورت رسمی فعالیت خود را درباره مسائل مربوط به آموزش زنان، کودکان و اقشار آسیب پذیر جهت توانمندسازی و ارتقاء آگاهی های عمومی، انتقال دانش با محوریت محیط زیست و ترویج فرهنگ بهره برداری پایدار از منابع طبیعی آغاز نمود.
حال در نیمه دوم سال 1403 ، ما تعدادی از افراد علاقمند به محیط زیست میخواهیم از طریق اقدام پژوهی مشارکتی، آموزش، تسهیلگری فرایندهای گروهی و جلب مشارکت ذینفعان مختلف این حوزه، در جهت کاهش اثرات مساله آب و یافتن راهکارهای مناسب و بومی با توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، کالبدی، سیاست گذاری آن تلاش کنیم.
برای نیل به این مقصود به دنبال ترویج و گسترش فرهنگ بهره برداری پایدار از منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست و تنوع گونه های زیستی هستیم.
